Uchwała Nr  IX/70/03

Rady Miejskiej w Supraślu

z dnia  14 czerwca 2003 r.

        w sprawie zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części gminy Supraśl, obręb Grabówka i Sobolewo, wniesionych przez pana Adama Kostro

Na podstawie art. 18, ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z 2002 r. Nr 23, poz. 220; Nr 62, poz. 558; Nr 62, poz. 558; Nr 113, poz. 984; Nr 153, poz. 1271; Nr 214, poz. 1806) oraz z art. 24, ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139; Nr 41, poz. 412; Nr 111, poz. 1279; z 2000 r. Nr 12, poz. 136; Nr 109, poz. 1157; Nr 120, poz. 1268; z 2001 r. Nr 5, poz. 42; Nr 14, poz. 142; Nr 100, poz. 1085; Nr 115, poz. 1229 i Nr 154, poz.1804 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253; Nr 113, poz. 984 oraz Nr 130, poz. 1112) uchwala się, co następuje:

§ 1. 1. Po rozpatrzeniu, odrzuca się w całości zarzuty do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części gminy Supraśl, obręb Grabówka i Sobolewo, wniesionych przez pana Adama Kostro, właściciela działki nr 288 położonej w Grabówce, dotyczących:

1) budowy kosztem jego działki drogi dojazdowej,

2) wyeliminowania niezależnego budownictwa mieszkaniowego,

3) odsunięcia linii zabudowy.

2. Uzasadnienie faktyczne i prawne odrzucenia zarzutów opisanych w ust. 1 zawiera załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2. Zobowiązuje się Burmistrza Supraśla do zawiadomienia zainteresowanego wymienionego w § 1 ust. 1 w trybie określonym w art. 18 ust. 2 pkt. 10 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Przewodniczący Rady

mgr inż. Mikołaj Ignatiuk

Załącznik  do uchwały Nr IX/70/03

Rady Miejskiej w Supraślu

z dnia 14 czerwca 2003 r.

Uzasadnienie faktyczne i prawne odrzucenia zarzutów opisanych w § 1 ust. 1 uchwały.

Kształtowanie polityki przestrzennej gminy odbywa się z jednej strony z uwzględnieniem prawa osoby posiadającej tytuł prawny do nieruchomości i jej zagospodarowania, zaś z drugiej do podejmowania działań, które w ramach ograniczonego zasadami współżycia społecznego pozwolą realizować zasadę równoważonego rozwoju, a jednocześnie służyć będą zaspakajaniu społecznych potrzeb wspólnoty lokalnej w zakresie ustalonym w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późniejszymi zmianami). W konsekwencji przepisy zawarte w ustaleniach miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego powinny być zgodne z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa oraz ogólnie przyjętymi zasadami współżycia społecznego.

Wnoszący zarzuty pan Adam Kostro, właściciel działki o nr geod. 288 położonej w Grabówce nie zgadza się na budowę kosztem jego działki drogi dojazdowej, wyeliminowania niezależnego budownictwa mieszkaniowego oraz na odsunięcie linii zabudowy.

Przeznaczenie działki rolnej na cele budowlane związane jest z prowadzeniem układu komunikacyjnego obsługującego te tereny, nie kolidującego z przebiegiem drogi krajowej. Bezpośrednie wjazdy na działki przylegle do Szosy Baranowickiej, po przekształceniu ich na działki budowlane będą niemożliwe, z uwagi na znacznie większy ruch samochodowy. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430 z 1999 r.) odległości między skrzyżowaniami ulic poprzecznych z drogą krajową, przyjętą w projekcie planu klasy G, nie powinny być mniejsze niż 400 m. Aby obsłużyć komunikacyjnie działki przyległe do drogi krajowej została zaprojektowana ulica dojazdowa równoległa do Szosy Baranowickiej- oznaczona symbolem 14Dd.

Z uwagi na bezpośrednie sąsiedztwo drogi krajowej w projekcie planu przyjęto dla tego terenu funkcję produkcyjno - usługową jako główną, zabudowę mieszkaniową proponując jako uzupełniającą. Jest to optymalne przeznaczenie z jednej strony ze względu na atrakcyjne sąsiedztwo drogi krajowej właśnie dla funkcji produkcyjnych i usługowych, z drugiej strony ze względu na uciążliwości wynikłe ze wzmożonego ruchu samochodowego, nie są to tereny predysponowane pod zabudowę typowo mieszkaniową.

Ustalenia planu mają na celu zapewnienie ładu przestrzennego przyszłej zabudowy. Właśnie dla tego w projekcie planu określono nieprzekraczalną linię zabudowy. Linia ta podyktowana jest koniecznością zapewnienia właściwej odległości projektowanej zabudowy od drogi krajowej, z uwagi na uciążliwości tej drogi, które po przeznaczeniu tych terenów pod zabudowę będą znacznie większe. Zgodnie z warunkami planu teren pomiędzy linią zabudowy, a linią rozgraniczającą należy wykorzystać pod zieleń ozdobną i miejsca postojowe, które każdy inwestor będzie musiał zapewnić na własnym terenie według określonych planem wskaźników uzależnionych od wielkości przyszłego zamierzenia inwestycyjnego. Teren ten będzie więc w pełni wykorzystany.